Het is hier beren gezellig!

Ja, de titel zegt het al. Maar hoe interpreteer jij dit? Het kan namelijk op twee manieren, juist zo was onze dag dus ook!! Ik zal bij het begin beginnen. Om 8uur vanmorgen verlieten we onze prachtige lodge. Vandaag bedroeg de reistijd zo'n 4,5 uur. Een stuk korter dan vorige keer gelukkig. We gingen naar Jasper National Park. Zoals ik al schreef, we konden niet wachten. Er zou hier veel wildlife te spotten zijn namelijk. Na ongeveer een half uurtje rijden werden we op de snelweg ingehaald door een pickup. Naja prima, is niet zo boeiend natuurlijk. Totdat ik in de verte deze auto plots op zijn remmen zag trappen. Er vloog serieus een beer over de weg. Ik zag hem zo overrennen. Gassen!! Snel er naaar toe. Sja, dan is het zoeken geblazen, waar is ie gebleven. En ja hoor, Giel had hem gevonden. Hij liep dwars door de bosjes. Af en toe zag je zo'n koppie boven de struiken. Ik zeg nu wel koppie, maar het was een beste beer hoor. Na een aantal fotos te hebben gemaakt reden we maar gauw verder, want naast zo'n snelweg stilstaan is toch niet bepaald prettig. Veel vrachtwagens scheurde ons voorbij. Met big smiles zaten we in de auto. Dit was beer #3 van deze reis. We vervolgde onze weg richting Jasper. De wegen waren trouwens prima te berijden. Het waren lange rechte snelwegen, in plaats van die kronkelwegen. De (Rocky) Mountains kwamen steeds dichterbij. Zo giga hoog en mooi. Op sommige bergtoppen lag nog sneeuw, terwijl alles om ons heen groen was. Na een aantal uur rijden kwamen we bij de ingangspoort van Jasper National Park aan. Giel zou de toegangskaarten wel even regelen. Hier ontstond de discussie. Hij rekende af voor 4 nachten, terwijl we 5 nachten in de nationale parken zouden zijn. Luisteren was niet zijn sterke kant, want ik  had het meerdere keren aangegeven. Maargoed, het was op dat moment dus niet zo gezellig in de auto hahaha. Het was nog voor lunchtijd. En weet je wat het is; als Quita honger heeft, kan ze ook best wat gehumeurd zijn hahaha. Uiteindelijk is alles goedgekomen, want wij het Visitor Center hebben we een annual Pass gekocht. Of te wel een toegansbewijs voor alle national parken in Canada. Deze pas is 2 jaar geldig. Wie gaat er binnen nu en 2 jaar nog naar Canada?? Ik zeg goede deal; je kan de kaart zo van ons overnemen. Na de lunch zijn we de Maligne Road opgereden, richting Maligne Canyon en Maligne Lake. Deze route staat in de reisgids beschreven als een route waar veel wildlife te spotten is. Op Vancouver Island spraken we een ander Nederlands stel, zij vonden Maligne Road ook geweldig. Daar reden we dan.. Ik zat op de passagiersstoel, dat betekent spotten wat je spotten kan. Hahaha! En ja hoor..een beer (#4)!! Ja weer een zwarte beer langs de weg. Je kan uren naar zo'n beest blijven kijken. Helaas staat een beer nooit stil. Hij blijft lopen. Even volgde we hem, totdat hij weer het bos in verdween. Toen de beer net een minuut verdwenen was stopte er een andere auto naast ons, een engels stel (van onze leeftijd). Ze vroegen wat er te zien was. Vol enthousiastme vertelde we dat we een beer hadden gezien. Je zag ze duidelijk balen. Net dat ene minuutje te laat! Bij Maligne Lake kwamen we ze weer tegen. We vroegen of ze nog wat gezien hadden onderweg. Zij hadden een Elk gezien. Een giga hert, zo groot als een paard. Nu baalde wij een beetje, want die hadden wij ook nog niet gezien. Zij waren nog geen beren tegengekomen, gedurende hun reis. Ook zij waren al even onderweg. Ze hadden zo'n beetje dezelfde route gedaan als die wij deden. Maligne Lake was een mooi groot meer. Aldaar raakte we goed bevriend met de plaatselijke tropische bewoners, namelijk de musquito's! Giel hield het dus weer snel voor gezien. Op de terugweg richting Maligne Canyon kwamen we gewoon nog 2 beren tegen! Onze teller staat nu op 6! Wauw! Wat een mazzel. Het Engelse stel had er uiteindelijk ook een gespot. De jongen was zo enthousiast dat hij van gekkigheid op zijn huurauto was gesprongen om het beest te kunnen filmen. Maligne Caynon was ook zeker de moeite waard om te bekijken. Het was trouwens al 18:30. Heerlijk rustig was het in het park. Om Maligne Canyon te kunnen bekijken moesten we een stuk lopen. Lees; een stuk naar beneden, dit was prima. Totdat we weer naar boven moesten. Hijgend en puffend ging dat, zo erg is het met ons gesteld! (Bedenk wel; het was 30graden) Zie de fotos voor een impressie van de canyon. Om 19uur reden we richting het hotel, wat nog een uur rijden was. Onderweg hiernaar toe hebben we nog twee herten gezien! We waren bijna het park uit, totdat we in de verte een aantal auto's langs de weg zagen staan. Dat kan maar 1 ding betekenen; er was wat gezien. En ja hoor; daar stond een Elk. Nee wel 2!! Zo die beesten zijn pas groot. Dat gewei, prachtig, maar je bent zeker de sjaak als dat beest je aanvalt. Ze waren inderdaad net zo groot als een paard. Snel nog even een selfie gemaakt, helaas ben ik het bij de beren vergeten te doen. Hahaha. Geloof me, zodra je een beer ziet ben je totaal van de wereld hihi. Het was een fantastische dag. Om 20:15 arriveerde we uiteindelijk bij het hotel. Prima hotel, niet zo bijzonder maar het heeft voor 1 nacht alles wat we nodig hebben. Morgen hebben we de hele dag om het park verder te verkennen. Wat denken jullie? Zouden we het record van de 4 beren op 1 dag verbreken?